Στο πλαίσιο του κεντρικού προγράμματος του φεστιβάλ, περιλαμβάνεται και η εκθεσιακή ενότητα Extreme Antithesis, σε επιμέλεια Νατάσσας Μαρκίδου. Οι
επτά φωτογράφοι της έκθεσης διακρίνονται για την έκδηλη προσήλωσή τους
σε τόπους όπου κυριαρχούν ακραίες αντιθέσεις και ετερόκλητες παραθέσεις
αρχιτεκτονημάτων, ανθρώπων και αντικειμένων. Τα έργα τους διέπονται από
σαφή πρόθεση προβολής της πολυπλοκότητας, της αποξενωτικής αύρας, του
εφήμερου χαρακτήρα και του ελλείμματος φωτογένειας των τόπων αυτών.
Εντούτοις, η φωτογραφία, λόγω της ιδιότητάς της να αποσπά και να
συνθέτει με τρόπο τεχνικά άρτιο, έχει τη δυνατότητα να μεταμορφώνει κάθε
θέμα σε αντικείμενο οπτικής απόλαυσης. Ως διαδικασία συλλογής εικόνων,
φέρει εξάλλου ομοιότητες με αυτή του παιδικού παιχνιδιού, στην οποία
κυριαρχεί η μεταμόρφωση του κόσμου σε μικρογραφία και η αναδιοργάνωσή
του με νέους όρους. Μέσω της οικειοποίησης, της ομαδοποίησης και εν
τέλει της διαχείρισής τους, οι φωτογραφίες προσφέρονται ως εργαλεία
κατανόησης και άσκησης ελέγχου των τόπων αυτών.
Οι φωτογραφικές ενότητες αναδεικνύουν μέσω των συγκεκριμένων τόπων την
καθημερινή αναμέτρηση της τοπικής κουλτούρας με την παγκόσμια οικονομία,
καθώς και την αδυναμία αφομοίωσης του παρελθόντος στο σύγχρονο
περιβάλλον. Ανάμεσά τους, οι τουριστικές φαντασμαγορίες σε συγκρουσιακές
ζώνες, όπως προβάλλονται στο «Sinai Park» των Andrea και Magda και στην ενότητα «Desert Dreams»του Philip Cheung, που επικεντρώνει στη μοντέρνα ταυτότητα των Εμιράτων. Το «Paradise Inn» του Μαρίνου Τσαγκαράκη
εξετάζει την επέλαση της τουριστικής βιομηχανίας στην ελληνική
ακτογραμμή. Εδάφη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, όπου η παρελθούσα
σοβιετική μνημειακή αρχιτεκτονική και οι επιρροές από τη σύγχρονη
αρχιτεκτονική του Dubai και της Kuala Lumpur, τον αθεϊσμό και το
ανερχόμενο Ισλάμ, αποτελούν τόπους συνεχούς μετάλλαξης και αναζήτησης
εθνικής ταυτότητας. Αυτή τη συνθήκη εξερευνά στο Κιργιστάν ο Aleksey Kondratyev με την ενότητα «Formations» και στην Αρμενία ο Julien Lombardi με την ενότητα «L’Ιnachevé». Ερείπια μιας παρηκμασμένης μοντερνιστικής ουτοπίας παρουσιάζονται από τον Laurent Kronental στην ενότητα «Souvenir d’un Futur», ενώ στο «Re-encounter», ο Κώστας Καψιάνης μελετά την ελληνική επαρχία μέσω των αντιθέσεων ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν.
Οι φωτογραφίες της ενότητας δρουν κυρίως ως εφαλτήριο διαλόγου επί των
ζητημάτων που αναδύονται από ακραίες αντιθέσεις και ετερόκλητες
παραθέσεις.
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου