Σάββατο 15 Απριλίου 2023

Μωυσής Ασέρ- «Εγώ κι ο άλλος μου εαυτός & Σαν μακρινοί συγγενείς»


Δύο χρόνια μετά την προηγούμενη του κυκλοφορία ο τραγουδοποιός επιστρέφει με μια σειρά τραγουδιών που αρχίζουν να ξεδιπλώνονται και να εμφανίζονται σταδιακά σύμφωνα με τις νέες συνήθειες της διάδοσης των τραγουδιών μέσα από τα ψηφιακά τραγουδοπωλεία  για κατάβαση ή ακρόαση (Download & Streaming)

Κι ενώ το προηγούμενο σκωπτικό άσμα "Είμαι ακόμα ΠΑΣΟΚ" http://bit.ly/3lEJauE παραμένει επίκαιρο λόγω των επερχόμενων εκλογών, στο διάστημα που μεσολάβησε κυκλοφόρησαν σε 2 ακόμη διαφορετικές κυκλοφορίες με 10 ακόμη τραγουδια του, αυτή τη φορά σαν στιχουργός και μελοποιός συνεργαζόμενος με τις φωνές της Άννας Σοπιαδου (Ποτέ δεν φτάνει το πολύ) http://bit.ly/3z9zifk 4 τραγούδια με την Αννα Σοπιάδου (σε στίχους Δημήτρη Τσακάλια που τους συνδέει μακρά συνεργασία) και τον 5 τραγούδια με τον Σπαρτιάτη τραγουδιστή Σπύρο Κυτσοβασίλη (Κουρασμένοι μάγκες) http://bit.ly/3hDP5xE (και για πρώτη φορά σε ένα τραγούδι


"ο Δικαστής" συνεργασία σε στίχους Μιχάλη Μπουρμπούλη )

Το νέο στοιχείο στην καινούργια σειρά τραγουδιών είναι ότι τα περισσότερα η δημιουργία μοιράζεται με φίλους και φίλες στιχουργούς στιχοπλόκους ποιητές και ριμαδόρους.

Ξεκίνημα με το τραγούδι "Εγώ κι ο άλλος μου εαυτός", σε στίχους Ιωάννας Κολλινιάτη http://bit.ly/40yTbIZ

Δεύτερη κυκλοφορία από αυτή την νέα ενότητα, σε στίχους και μουσική Μωυσή Ασέρ, το τραγούδι Σαν μακρινοί συγγενείς http://bit.ly/3GciEjf

Ευχαριστίες για την διαρκή μουσική υποστήριξη από τον Κοσμά Κοκόλη και στην Ιωάννα Κολλινιάτη για το lyric video



Μωυσής Ασέρ-«Εγώ κι ο άλλος μου εαυτός»

Στίχοι Ιωάννα Κολλινιάτη

Μουσική-τραγούδι Μωυσής Ασέρ

Στίχοι:

Εγώ κι ο άλλος μου εαυτός

ο χρόν-ι-α ναρκισσιστικός

ζούμε πια χώρια

Εχει αρχίσει να γερνά

κι απ’ τον καθρέφτη δεν περνά

να δει τα ζόρια

 

Καμιά φορά βάζει να πιει

κι αν πιεί μπορεί να θυμηθεί

κορμιά και πάθη

Τότε πηγαίνω να τον δω

δεν παίζουν ρόλο πια εδώ

σωστά και λάθη (δις)

 

Εγώ κι άλλος μου εαυτός

ο  αυτοκαταστροφικός

γίναμε φίλοι

Πέρασε  χρόνια σκοτεινός

μα τώρα λούζεται στο φως

κι έχει ανατείλει

 

Καθόμαστε καμιά φορά

στο ίδιο τραπέζι αντικριστά

καφέ να πιούμε

Μετά από χρόνια χωριστά,

τον αγαπώ, και μ’ αγαπά

και πια συζούμε (δις)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου